Επεισόδιο 8

Ήταν ένα όχι και τόσο συνηθισμένο φωτεινό, ήσυχο, ζεστό και τυπικό πρωινό. Ήταν ένα όχι και τόσο καθημερινό πρωινό χαλαρωτικής ρουτίνας. ΟΧΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ. ΗΤΑΝ ένα σκοτεινό από τη μαύρη συννεφιά, ταραγμένο και κρύο από την υγρασία που λυσσομανούσε όλη νύχτα στην ατμοσφαιρικά μολυσμένη Γη (και συγκεκριμένα στις συντεταγμένες που τοποθετείται η πόλη της Αθήνας). Ήταν… ΤΟ πρωινό.
Ο Φαξ όλως περιέργως και εξωδιαστημικά ανακούρκουδα είχε ξυπνήσει και οδηγούσε το βασανισμένο του κορμί στο μπάνιο, στη κουζίνα και όπου αλλού πηγαίνει ένας τυπικός υπάλληλος τον εθνικών μυστικών πληροφοριών παραφυσικής δραστηριότητας (Ε.Μ.ΠΑ. Δραστηριότητας). Φυσικά δεν αλλάζει δωμάτιο κάθε φορά με διακτηνισμό αλλά κινείται κανονικά μέσο τον διαδρόμων και άλλων τυχόν δωματίων που υπάρχουν συνήθως στα σπίτια. Ο Φαξ πηγαίνει στο γραφείο το κορμί του. Είναι φανερό πως δεν κινεί μόνος του αυτό το σώμα. Είναι φανερό πως το σώμα του Φαξ κινείται μηχανικά, ασυνείδητα …σαν φάντασμα! Κανονικά αυτός έπρεπε να κοιμάται. Σίγουρα να ονειρεύεται κιόλας.
Η Σκάλι είναι εκεί.
“ΦΑΞ!.. ΕΣΥ; εδώ; ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΑ; μα πώς;;;;;” Η Σκάλι δεν μπορούσε να κρύψει την απορία και ένιωθε ένα τεράστιο ερωτηματικό να ανεβαίνει στο λαιμό. Να την πνίγει νιώθοντας την ανάσα της να της χαϊδεύει τα αυτιά. Αυτό θα πει να κρέμεται κανείς από το στόμα σου.
Τώρα ξέρει.
“Καλημέρα και σε σένα Σκάλι. Γιατί τόσος ενθουσιασμός; Γιατί τέτοια απορία; Πραγματικά σου λείπω τόσο πολύ; Έχουν δίκιο μήπως για αυτό που λένε ότι αναπτύσσεται μεταξύ δυο συνεργατών και που όλοι οι αναγνώστες θέλουν να συμβαίνει αλλά ο πανούργος, εύστροφος, ευρηματικός, φαντασιομανής, τερατουργικά έξυπνος συγγραφέας ή σεναριογράφος δεν αποκαλύπτει ποτέ; ” (ο Φαξ ακόμα δεν ήταν εκεί)
“Φαξ, δεν ξέρω γιατί πράγμα μιλάς”, η Σκάλι δεν θέλει να αποκαλύψει περισσότερα, “μα κοίτα λίγο .. είσαι εδώ. Είσαι μαζί μας. Είσαι στο γραφείο.. και η ώρα είναι 9!!!”
Ο Φαξ κοίταξε το χέρι του και έπειτα το έφερε στο ύψος των ματιών του. Πληροφορήθηκε την ώρα από το ρολόι του τοίχου. Ακόμα να βάλει μπαταρία στο δικό του. Και τότε πήρε μια έκφραση. Το πρόσωπο του άσπρισε για δευτερόλεπτα και μετά επανήλθε στην κατάχλομη όψη που θα ταίριαζε σε κάποιον που ανακαλύπτει νερό στο διάστημα.
“ΩΧ!.. τι κάνω εδώ;. Πώς ήρθα; πώς οδήγησα; πώς ξύπνησα.. τι έγινε ρε παιδιά; νιώθω ότι ανακάλυψα νερό στο διάστημα (τι σας έλεγα;) “.. Ο Φαξ έκατσε στη καρέκλα του γραφείου του.. Προσπάθησε να χαλαρώσει και να θυμηθεί τι συνέβη.
Εν τω μεταξύ στο σπίτι η Κάτια ξυπνά.. Κάτι της γαργάλησε τη μύτη και ύστερα από ένα εκκωφαντικό φτέρνισμα έπεσε από τον καναπέ στην προσπάθειά της να πιαστεί από το μπράτσο του καθώς εκτιναζόταν. Όμως το μπράτσο ήταν από την άλλη πλευρά.
Μισοζαλισμένη ανοίγει τα μάτια της. Κοιτάει το ταβάνι ενώ μια περίεργη μυρωδιά της κατεβάζει το βλέμμα λίγο πιο χαμηλά.. Μια γάτα είναι πάνω στο κουρτινόξυλο. Κοιτάζει λίγο καλύτερα προσπαθώντας να σιγουρευτεί.. Και έχει δίκιο. Δεν είναι γάτα. Είναι γάτος!
“ΝΙΑΑΑΑΑΡΡΡΡΡ..” έσκουξε και πήδηξε πάνω στο τραπέζι σαν αίλουρος.. Ύστερα τρίβεται πάνω στη πορτοκαλί πολυθρόνα και αράζει μπροστά στην ηλεκτρική σκούπα που ήταν εκεί κοντά. Ύστερα εξαφανίζεται.. Η Κάτια σάστισε. Ένιωσε ηλίθια αλλά τι άλλο θα μπορούσε να νιώσει αυτά τα πρώτα δευτερόλεπτα παραφυσικής υπερέντασης; Ύστερα από αρκετά λεπτά φωνάζει τον Φαξ. Ανακαλύπτει ότι δεν την ακούει.. Σηκώνεται. Ερευνώντας εξονυχιστικά αντιλαμβάνεται ότι λείπει. Του τηλεφωνά (στο κινητό).
“ΦΑΞ..ΦΑΞ ΦΑΞ.. ” Του φωνάζει χωρίς να μπορεί να συγκεντρωθεί για να ολοκληρώσει μια ενδεχόμενη πρόταση όπως “Μοντεμ”. Ο Μόντεμ απαντά
“Ακούστε κυρία μου, αν αυτό είναι προειδοποίηση ότι έρχεται φαξ έχει καλώς, αν όμως βρίσκεται αστείο το όνομά μου καλά θα κάνετε να στείλετε ένα φαξ για να μην γίνει καμιά παρεξήγηση”. Ούτε ο ίδιος ξέρει που βρήκε τόση λογική να απαντήσει αλλά τι σημασία έχει; “Όχι Φαξ, η Κάτια είμαι. Νομίζω ότι είδα ένα όραμα.Ήταν .. ήταν.. ήταν” διστάζει. “Τι ήταν Κάτια;. Πες μου” Ο Φαξ νιώθει την αδρεναλίνη να ανεβαίνει στα αυτιά του. “Ήταν ένας γάτος. Τον είδα καλά. Ω Θεέ μου. ” Η Κάτια βαριανάσαινε. “Χμμ.. Σε καταλαβαίνω Κατ. Κάτι συμβαίνει εδώ και πρέπει να το μάθουμε.” Ο Φαξ μιλάει και κοιτάζει την Σκάλι στα μάτια. Κλείνει το κινητό ..
“Η αλήθεια είναι εκεί έξω Σκάλι. Μείνε σε ετοιμότητα. Ήρθε η ώρα να δουλέψουμε για το ψωμί μας”. Ο Φαξ με ένα σάλτο πήδηξε πάνω από το γραφείο του παρασύροντας σε πτώση την μολυβοθήκη του. Ήταν γεμάτη στυλό.
Ο Φαξ φτάνει στο σπίτι. Σφίγγει στην αγκαλιά του την Κάτια.. Όπως γίνεται συνήθως στις ταινίες όταν ο καλός ήρωας πάει να ξεδιαλύνει κάποιες καταστάσεις και όλοι οι θεατές βλέπουν τον λυτρωτή στο πρόσωπό του.
“Όλα θα πάνε καλά… Δείξε μου.. Δείξε μου που τον είδες.” Η Κάτια ξεκολλά από το στέρνο του ήρωα που δεν έμοιαζε και τόσο ηρωικό στην διάπλασή του.
“Εδώ. Μετά πήδηξε εκεί και μετά..ΘΕΕ ΜΟΥ.. ΦΑΞ” Ο τρόμος, ο φόβος, το δέος, η φρίκη, η ανατριχίλα την είχε κυριέψει. Κρύος ιδρώτας από το πουθενά την έλουσε. Το μαλλί της που μόλις εχτές είχε κάνει περμανάντ είχε κολλήσει πάνω στο κρανίο.. Κανένα δείγμα προ μίας ώρας φουντώματος. Τα μάτια της διαστάλθηκαν.. Έδειξε προς την ηλεκτρική σκούπα με το χέρι χωρίς να έχει τη δύναμη να ανοίξει το δάχτυλό της..
Ο Φαξ κατάλαβε ότι η Κάτια κάτι είδε. Αλλά μπροστά στην όψη της ένιωσε ένα δίλημμα. Πρώτη φορά την είδε έτσι και αναρωτιόταν. “Είναι πολύ περίεργη πραγματικά. Κοίτα την έκφρασή της. Μοιάζει με φάντασμα που μόλις έχασε το περμανάντ. Ας τη χαζέψω λίγο ακόμα. Για πόσο άλλωστε θα διαρκέσει αυτό .. Και αν μετά επανέλθει στο φυσιολογικό. Όχι δεν πρέπει με τίποτα να χάσω αυτό το θέαμα.” Όμως τις σκέψεις του διέκοψε μια φωνή. “ΑΦΕΝΤΙΚΟ.. τι κάνεις αφεντικό; είναι υπέροχα. Έχουν τα καλύτερα ποντικοειδή.. κολυμπάνε κιόλας.. είναι όλα τόσο περίεργα.. αλλά είναι μαγεία αφεντικό.. πίστεψέ με.. ΜΑΓΕΙΑ” .. Ο Γάτος μιλάει. Έχει τοποθετήσει την ηλεκτρική σκούπα στο στόμα του. Όχι ολόκληρη. Μόνο ένα μέρος από το τέλος του σωλήνα. Η φωνή του περνά μέσα από το σωλήνα φτάνει στο σώμα της σκούπας και βγαίνει από το φίλτρο εξαερισμού.
“ΓΑΤΕ ΜΟΥ” Ο Φαξ σχεδόν ελέγχει τη κατάσταση.
“Μπα; Γνωρίζεστε;” Τους διακόπτει η Κάτια που έχει επανέλθει.
“Ακριβώς αφεντικό. Ο Γάτος σου. Ποτέ δεν μου έδωσες όνομα. Αλλά και εγώ μη νομίζεις όταν νιαούριζα, τότε , αφεντικό σε αποκαλούσα. Ποτέ Φαξ ή Μόντεμ. Είμαστε πάτσι δεν νομίζεις;” Ο γάτος επίσης σχεδόν έλεγχε την κατάσταση.
“Να σου βάλω κάτι να φας.. Λίγο βιταμινούχο γάλα;” Ο Φαξ νιώθει ότι έχουν πολλά να πουν. Ο Γάτος είχε εξαφανιστεί πολύ καιρό και τώρα του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει μαζί του. Όχι τόσο για το που πήγε όμως αλλά για το πότε έφτασε. (θεωρητικά άμα λείπεις από κάποιο μέρος για καιρό και κάποτε γυρίζεις όλοι σε ρωτάνε πού πήγες. Στα μυαλά των ερευνητών του είδους του Μόντεμ όμως όλα είναι χωροχρονικά παιχνίδια. Άμα λείπεις και ειδικά άμα εξαφανίζεσαι σημαίνει ότι σε απαγάγουν εξωγήινοι (μη μου πείτε τώρα ότι δεν το έχετε παρατηρήσει) οπότε άμα θεωρήσουμε ότι πάει κάποιος σε άλλον πλανήτη έξω από το ηλιακό μας σύστημα και άμα υποθέσουμε ότι είναι πολύ μακριά τότε πώς ταξίδεψε; με ταχύτητα φωτός; Άρα πότε πήγε; Πότε υπολογίζει ότι γύρισε; Θεωρητικά μπορεί να αποδεχτεί οτι ο Γάτος έφυγε για μια εξωγήινη εβδομάδα ενώ γύρισε στη Γη μετά από 3 χρόνια και μάλιστα 3 χρόνια παρά μια εβδομάδα νεότερος.. Αλλά όλα αυτά είναι θεωρητικά. Στην πραγματικότητα ο Φαξ βλέπει μόνο ένα γάτο που μιλάει μέσα από μια κοινή ηλεκτρική σκούπα).
“Αφεντικό .. δεν θα κάτσω.. ήθελα μόνο αυτή τη σκούπα..”

Δύο μέρες μετά Ο Φαξ βρίσκεται στο γραφείο του από νωρίς. Όμως τώρα ήταν σχεδόν μεσημέρι και περίμενε το αφεντικό του να τον καλέσει στο γραφείο μετά από πολύωρη συνομιλία του στο τηλέφωνο με κάποιον ανώτερο. Η Σκάλι παραδόξως και ψυχρά έντεχνα οργανωμένα έπρεπε να λείψει για ένα μήνα στη Μύκονο για ειδικά κυβερνητικά σεμινάριο βοηθών παραφυσικολόγων. Ο Μπάμπης , το αφεντικό του Φαξ, τον καλεί στο γραφείο του.Ο Φαξ παίρνει τα κοκκινισμένα και μαυροκυκλωμένα από τα ξενύχτια μάτια του και πηγαίνει.
“Κάθισε Φαξ” πρόσταξε ο Μπάμπης.”Σου δίνω άλλη μια φορά τον λόγο να μου εξηγήσεις τι έγινε προ-προχτές γιατί με έχεις φέρει σε πολύ δύσκολη θέση στους ανωτέρους. Πρόσεξε καλά. Εδώ παίζεται και η δική σου θέση”
Ο Φαξ αντίκρισε τον Μπάμπη όσο πιο γλυκά μπορούσε. Κατόπιν σχημάτισε με τα χέρια του μια πυραμίδα στον αέρα και είπε:
“Αυτή είναι η αλήθεια.. δεν έχω τίποτα να ΑΛΛΑΞΩ”.. και έκλεισε το μάτι.
“Φαξ.. πρόσεξε. Αναφέρεις ότι τα επεισόδια στην γειτονιά σου που εξαπλώθηκαν στην γύρω περιοχή σε κλάσματα δευτερολέπτου δεν ήταν τίποτε παραπάνω από στενή επαφή τρίτου τύπου με εξωγήινες δυνάμεις που προσπάθησαν να σου πάρουν τον γάτο ο οποίος μίλαγε για ποντίκια που κολυμπάνε μαζί με την ηλεκτρική σου σκούπα , παραβλέπω το σχόλιο ότι μίλαγε μέσω αυτής. Αναφέρεις επίσης ότι και άλλες γάτες που είδαν τον γάτο σου όρμησαν από τα γύρω διαμερίσματα πάνω σε κάποιο είδους ιπτάμενου οχήματος. Όμως επειδή στάθηκε αδύνατο να αγκιστρωθούν πάνω σε αυτό ακολούθησαν την κάθοδο και στούκαραν σε διερχόμενη υδροφόρα που τρύπησε και πλημμύρισε τοπικός υπόνομος.. τότε χιλιάδες ποντίκια ξεπήδησαν από μέσα του και όπως ήταν αναμενόμενο ακολούθησε πανδαιμόνιο. Παρακάτω υποστηρίζεις ότι εκεί οφείλονται και οι παρεμβολές στο radar του αεροδρομίου, το σβήσιμο των μηχανών και παντός ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού κατασκευάσματος και ένα σωρό άλλα , τι να πω, κουλά..”
“Μπάμπη.. με ξέρεις.. δεν θα έλεγα κάτι τόσο τρελό αν δεν ήταν παραφυσικό. Πίστεψέ με.. και διόρθωσε. Εκεί που είπες οποιοδήποτε κατασκευάσματος. Υπήρχε και κάτι που συνέχισε να λειτουργεί.”
Ο Μπάμπης έδωσε προσοχή.. Έδωσε και άλλη μια ευκαιρία στον Φαξ για να δώσε ένα στοιχείο που θα έκανε την γνώμη των ανωτέρω να αλλάξει. Ζητούσε κάτι λογικό στην ολη ιστορία.
“Τι ήταν αυτό, Μόντεμ;” .. η αγωνία κορυφώνεται
“Το διαστημόπλοιο”.
Ο Μπάμπης απογοητεύτηκε. Τόσο που ήπιε όσο καφέ είχε απομείνει μέσα στη κούπα του από το πρωί.
“Δυστυχώς πρέπει να τεθείς σε διαθεσιμότητα. Θα σου γνωστοποιηθεί αν και πότε μπορείς να επανέλθεις. Οι L-files κλείνουν ίσως προσωρινά.” Ο Μπάμπης αλήθεια στεναχωρέθηκε.. Δεν είχε όμως περιθώρια. Όλα είναι τόσο στριμωγμένα στη γραφειοκρατία. Ο Φαξ κατέβασε το βλέμμα. Ύστερα πάλι το σήκωσε. Είπε:
“Μπάμπη.. μόλις με άφησες απένταρο.”

Αρχική

Μετάβαση στο περιεχόμενο