Πρωί Παρασκευής στο μοναχικό διαμέρισμα του Φαξ. Ξεκινά άλλο ένα τέλος μιας ακατάπαυστα ξεκούραστης εβδομάδας για την μοναχική, όπως και το διαμέρισμα, ζωή του Φαξ.
Η ήσυχη πρωινή αυγούλα φωτίζει το δωμάτιο της μικρής πολυώροφης πολυκατοικίας που κοιμάται ο Μόντεμ. Εκείνος απαθέστατα χαζεύει τις παιχνιδιάρες σκιές που χαρακώνουν ανάλαφρα το ταβάνι. Και όπως πάντα κάτι θα ταράξει την εξαντλητική ήρεμη ατμόσφαιρα. Αυτή τη φορά είναι το κουδούνι της πόρτας.
Ο Φαξ με γρήγορες κινήσεις σαν δελφίνι αρπάζει το γρήγορο καυτό εξάσφαιρο ρεβόλβερ. Φορά τη θήκη του. Ντύνεται – ξεντύνεται, βγάζει τις πυτζάμες που καταλάθος φορούσε κάτω από τα ρούχα του και κάνει ένα εντυπωσιακό άλμα προς το κουδούνι (για να απαντήσει στο ξαφνικό και επιτήδειο κάλεσμα) φορώντας την δεξιά καφέ κάλτσα στο δεξί του πόδι φυσικά…
Έπειτα πατά το κουμπί και ρωτά:
“Ποιος είναι πρωϊνιάτικα;”…
Καμία απάντηση ..Συμεχίζει:
“Ποιος είναι -είπα- πρωϊνιάτικα”…
Καμία απάντηση παρά το πέρας 5 πρώτων λεπτών..
“Τα παλιόπαιδα.. Ούτε έναν Παρασκευή-πρωινό ύπνο δε σε αφήνουν να χαρείς”.
Έπειτα κάνοντας ελαφρά πηδηματάκια για να ξεμουδιάσουν τα πόδια του από την ορθοστασία αφήνει το κουμπί ελεύθερο διαπιστώνοντας ότι πατούσε το άλλο κουμπί που ανοίγει τη πόρτα!
-Φτου!πάλι τ’αλλάξανε!!!! Είπε και κατευθύνθηκε προς τη κρεβατοκάμαρα του συνεχίζοντας τα ελαφριά πηδηματάκια.
Ρίχνοντας, τελικά, ένα μεγάλο πηδηματάκι πάνω στο κρεβάτι, σπάει το μεσαίο δοκάρι και ένα βροντερό ΚΡΑΚ δίνει μια άλλη διάσταση στο φως του Ήλιου που είχε γεμίσει το χώρο. .. Συνεχίζοντας τον ύπνο του ακούγεται το κουδούνι της πάνω πόρτας
Ο Φαξ εκτινάσσεται από το κρεβάτι σαν αντιλόπη και εμφανίζεται ύστερα από μερικά δευτερόλεπτα στην εξώπορτα του διαμερίσματος. Από κεκτημένη ταχύτητα χτυπά το κεφάλι του πάνω της και χαρακτηριστικοί ήχοι όπως “ΜΠΟΙΝΓΚ” και φωνητικά όπως “ΑΟΥΤΣ” σκορπίζονται διάπλατα…
Απ’έξω ακούστηκε η φωνή του διαχειριστή:
-Φαξ, είσαι καλά;Άνοιξε τη πόρτα να διαβώ!..
Ο Φαξ ύστερα από το κωμικοτραγικό συμβάν άνοιξε τη πόρτα:
-Καλημέρα Μπάμπη….. Απαντά με τρεμάμενη φωνή και τρίβωντας,συνάμα, με κυκλικές κινήσεις το κεφάλι του.
-Καλημέρα σας κύριε Μόντεμ…Ελπίζω να είστε καλά.. Είπε ελπίζοντας όντως αλλά μάταια, ο διαχειριστής.
-Μάταια ελπίζεις Μπάμπη.
-Το ξέρω, έτσι τό’πα.
-Τέσπα.. Πώς από’δω;
-Ήρθα να σας πληροφορήσω ότι αλλάξαμε τη διασταύρωση των καλωδίων την εξώπορτας.
-Το πρόσεξα, είπε ατάραχος και διακόπτοντας ο Φαξ.
-…και ότι.. συνέχισε ο Μπάμπης… ένας ένοικος άνοιξε τη πόρτα σε κάποιον προφανώς άγνωστό του και αυτός έχει ανέβει στη ταράτσα και απειλεί ότι θα πέσει αν δεν του ποτίζει τα λουλούδια η γειτόνισσα, που αρνείται επειδή τα λουλούδια του κρέμονται από το μπαλκόνι του και εμποδίζουν το φως που φωτίζει τα φωτεινά πρωινά το σαλόνι της, όσο αυτός θα λείπει διακοπές…Απάντησε κατατοπιστικότατα ο Μπάμπης.
-Αααααα, μάλιστα. Είπε ο Φαξ εξίσου κατατοπιστικότατα.
-Ρε συ Μπάμπη έχω ένα πρόβλημα.
-Πες μου Φαξ. Έχω λύσει για όλα.
-Με τα άλατα στο νεροχύτη της κουζίνας τι κάνω;
-Έτσι είναι τα άλατα….χμμμμμ… Δοκίμασε το νέο Βιομετάλ. Είναι νέο και συμφέρει.
-Ευχαριστώ Μπάμπη.. Θες τίποτε άλλο;Πρέπει να ετοιμαστώ για τη δουλειά.
-Όχι Φαξ..Γεια χαρά… Αποχαιρέτησε ο πολυμήχανος Μπάμπης και έφυγε.
Τότε χτύπησε το κόκκινο τηλέφωνο. Το κινητό του Φαξ είχε μείνει μέρες εκτός φορτωτή και κάποια μπλε υγρά είχαν δημιουργήσει μια βαθύπατη κηλίδα γύρω από τη συσκευή. Ο Φαξ σήκωσε αμέριμνος το τηλέφωνο και με ένα μείγμα πόνου (προερχόμενος από το κεφάλι του) και ανακούφισης (βρήκε επιτέλους λύση για τα άλατα του νεροχύτη της κουζίνας) απάντησε:
-Καλημέρα ξένε…Λέγε-βίαζομαι!
-Έλα Φαξ, Σκάλι εδώ. Λόγω φοβερής αστάθειας κατά την άνοδο της αναδουλειάς δεν χρειάζεται να έρθεις στο γραφείο.
-ΟΚ Σκαλ. Και έχω και κάτι δουλειές..
Ο Μόντεμ έκλεισε με ορμή το κόκκινο τηλέφωνο .. Έπειτα ακίνητος σαν μαρμαρένιο άγαλμα σε κάποια (μεγάλη) πλατεία, σκέφτηκε. Την σιωπή του διέκοψε μια κραυγή.
-Πρέπει να πάω στο σούπερ-μάρκετ!
Στο δρόμο σκεφτόταν ότι επιτέλους θα έχει έναν καθαρό νεροχύτη που θα καθρεφτίζεται το πρόσωπό του και τα ντουλάπια στην αστραφτερή επιφάνειά του.
“Όλα θα λάμπουν.” Σκέφτηκε χαρωπά. Γυρίζοντας από την αγορά ο Φαξ αντιμετώπισε την πολιορκία του κτιρίου που κατοικεί από μέγα πλήθος δημοσιογράφων και αστυνομικών. Ο τύπος που θέλει να πέσει από τη ταράτσα φαίνεται να διασκεδάζει το γεγονός και χαιρετά τους συγγενείς του μέσα από τις τηλεοπτικές κάμερες. Ο Φαξ διατηρώντας μια ψυχρή ψυχραιμία μπαίνει στο διαμέρισμά του και καθαρίζει τον νεροχύτη. Είναι μια υπέροχα θορυβώδης ημέρα. Ο Φαξ τώρα έχει αράξει μπροστά στην τηλεόρασή του και χαλαρώνει απολαμβάνοντας την αγαπημένη του σειρά παραφυσικής υποκουλτούρας, τρώγοντας πατατάκια με ρίγανη. Αργότερα ίσως βγει καμιά βόλτα αλλά μάλλον θα βαριέται . Σκέφτηκε τι θα κάνει το Σαββατοκύριακο καθώς δεν έχει σχεδιάσει τίποτα και ούτε πρόκειται. Ο έναστρος φωτεινός ουρανός έχει ξαναπροβάλλει πάνω από την κοσμοπολίτικη Αθήνα. Ο Μόντεμ γενικώς βαριέται σήμερα.
“Μπλιαξ.. απαίσια μέρα” μονολόγησε πριν αποκοιμηθεί στη πορτοκαλί πολυθρόνα..